Czemu to jest w innym znaku niż "powinno być"? Czemu używam systemu gwiazdowego i co to jest?
Nie da się rozmawiać o Astrologii, nie mówiąc o położeniu planet / Słońca / Księżyca w określonych znakach. Bardzo ważnym elementem na początku jej studiowania jest zrozumienie systemów, których używa się do obliczania wyżej wspomnianych położeń. Skąd wiedzieć w jakim znaku znajduje się na przykład Słońce? Skąd wiedzieć w jakim znajdowało się kiedyś? Istnieją różne systemy obliczające ten fenomen, ale ja opowiem w tym artykule o dwóch: systemie wedyjskim (gwiezdnym, „sidereal”) oraz systemie zachodnim (tropikalnym). Gdzie spotykasz te dwa systemy i kiedy powstał każdy z nich?
SYSTEM ZACHODNI (TROPIKALNY):
Jest on bardzo popularny w krajach Zachodu (USA, Wielka Brytania, Europa) i korzysta z niego większość astrologów w tych krajach. Powstał około 2 tysięcy lat temu.
SYSTEM WEDYJSKI (SIDEREAL, GWIAZDOWY):
Jest to system, używany głównie przez Astrologów z Indii, ale zyskuje on stopniowo popularność na Zachodzie. Powstał on 5 do 10 tysięcy lat i istnieją przesłanki, że pochodzi od Bogów z Nieba (być może obcej cywilizacji pozaziemskiej).
I. ZODIAK I ZNAKI ZODIAKU
Zanim zagłębię się w to, dlaczego moim zdaniem system gwiazdowy (wedyjski) jest według mnie lepszy, dokładniejszy i prawdziwszy, przedstawię Ci kilka faktów. Zacznijmy debatę od zrozumienia czym jest Zodiak. Na Wikipedii możemy przeczytać:
„Zodiak (łac. zōdiacus z gr. ζῳδιακός κύκλος „krąg zwierzątek”, κύκλος „krąg” i ζῴδιον zdr. od ζῷον „zwierzę”) – pas na sferze niebieskiej w płaszczyźnie ekliptyki o szerokości ok. 16°. W jego obszarze znajduje się widoczne z Ziemi Słońce zataczające w ciągu roku pełny obieg. W astrologii kąt pełny (360°) podzielono na 12 równych części, stąd wyróżnia się 12 astrologicznych znaków zodiaku odpowiadającym 12 gwiazdozbiorom zodiakalnym (w przeciwieństwie do współczesnej astronomii uwzględniającej 13 gwiazdozbiorów przecinających ekliptykę). Współcześnie, ze względu na zjawisko precesji, pierwotny zachodni podział zodiakalny znacząco odbiega od rzeczywistych obserwacji (czas wchodzenia Słońca w dany gwiazdozbiór), a nawet zdarza się, że jest całkowicie rozłączny.”
Widzimy w powyższym fragmencie, że Zodiak to pas Nieba, na którym Słońce przesuwa się w ciągu roku na tle różnych gwiazdozbiorów. Zwróćmy uwagę, że podział Zodiaku na Znaki Zodiaku w systemie zachodnim został ustalony na początku istnienia tego systemu i nie jest zgodny z faktycznym (astronomicznym) położeniem Gwiazdozbiorów na Niebie. W systemie tropikalnym (zachodnim) Planeta w znaku Barana zaczyna się gdy Planeta znajdzie się w tej części Zodiaku, która została określona jako Znak Barana, podczas gdy w systemie wedyjskim (gwiazdowym) dana część Zodiaku zaczyna się zawsze w tym samym miejscu co gwiazdozbiór danego znaku.
Porozmawiajmy sobie teraz o dwóch rodzajach Zodiaku – gwiazdowym (‘sidereal’) i tropikalnym. Są to dwa sposoby dzielenia Nieba, przez które Słońce podróżuje w ciągu roku z perspektywy naszej planety. Dlaczego istnieją dwa Zodiaki? Na wstępie warto powiedzieć, że obydwa rodzaje Zodiaku dzielą ten pas na 12 Znaków Zodiaku (pomimo, że istnieje w tym obszarze 13 gwiazdozbiorów – Strzelec obejmuje gwiazdozbiór Strzelca i Wężownika). Różnica polega nie na samym podziale, ale na tym gdzie zaczyna się Pierwszy Stopień Znaku Barana, który wyznacza początek Roku Astrologicznego (więcej o nim w osobnym artykule).
SYSTEM ZACHODNI (TROPIKALNY):
Pierwszy Stopień Znaku Barana wyznaczony jest przez Równonoc Wiosenną (21 marca). Co za tym idzie, początek pierwszej pory roku pokrywa się z Baranem. Baran symbolizuje nowe życie tak jak Wiosna. Jest to symboliczne połączenie. Znaki zodiaku, ich jakości i żywioły pasują do kolejno postępujących zmian w zjawiskach naturalnych powiązanych z Porami Roku. Każdy kolejny znak przedstawia również relację Słońca i Ziemi, a więc jest odbiciem pór roku i procesów na niej zachodzących. Kiedy Astrologia Zachodnia powstała, równonoc wiosenna faktycznie pokrywała się z położeniem na niebie gwiazdozbioru Barana. Obecnie już tak nie jest, ponieważ na skutek planetarnej precesji, nieboskłon zmienia położenie gwiazd w powolnym, 26-tysiącletnim cyklu. Ten zodiak jest symboliczny i w pełni skupiony na Układzie Słonecznym, jako źródle wszelkiej energii astrologicznej. Wpływy znaków nie pochodzą z gwiazd, lecz z określonych okresów czasu i pór roku z perspektywy ziemskiej.
SYSTEM WEDYJSKI (SIDEREAL, GWIAZDOWY):
Pierwszy Stopień Znaku Barana wyznaczony jest przez Słońce i jego położenie na tle Gwiazdozbioru Barana. Gdy Słońce zaczyna być na tle tego Gwiazdozbioru, to wchodzi ono do tego Znaku Zodiaku. Pokrywa się to z astronomicznym (rzeczywistym) położeniem gwiazd Gwiazdozbioru Barana. Nie ma to związku z porami roku, a raczej wynika z wierzenia, że każda Gwiazda jest centrum świadomości, które wysyłając swoje światło, wpływa na naszą rzeczywistość. Gdy Słońce znajduje się na tle Gwiazd Barana, to świeci ono światłem napełnionym przez Świadomość Gwiazdozbioru Barana (Archetypu Barana). Ten system opiera się na rzeczywistym położeniu Gwiazd, a nie Porach Roku. Zodiak Gwiezdny nie jest symboliczny, lecz zakłada że obserwowalna rzeczywistość i jej duchowe wpływy są jednym i tym samym. Ten zodiak jest w zgodzie z astronomicznym położeniem gwiazd.
Moim zdaniem Astrologia Wedyjska pokazuje, że Duchowość i odkrywany przez nas Kosmos oraz Psychologiczne Archetypy są ze sobą powiązane i połączone. Są Jednością. Astrologia Zachodnia sugeruje jednak bardziej Geocentryczny punkt widzenia, z którego wszystko odbywa się tylko na Ziemi. O ile Znaki Zodiaku, ich jakości i porównanie do pór roku faktycznie świetnie się ze sobą zgrywają, o tyle uważam, że ma to bardziej związek z ułatwieniem zapamiętania tych znaków oraz pewnymi matematyczno-geometrycznymi wzorcami (żywioły odzwierciedlają Bryły Platońskie) i uwarunkowaniami filozoficznymi (Platon i Arystoteles), obecnymi w czasach, w których powstawała Astrologia Zachodnia. W związku z powyższym, zakładam że został na nią nałożony filtr, przez który patrzyli żyjący wtedy ludzie.
II. PRECESJA RÓWNONOCY
Niezwykłą kwestią jest to, że starożytni wedyjscy duchowni byli świadomi tego, że Ziemia zmienia swoje nachylenie wokół własnej osi. Wiedzieli to wiele wieków przed tym, jak Europejczycy debatowali o tym czy Ziemia jest płaska. Astrologia Wedyjska zna to zjawisko od wielu tysięcy lat i bada je. To zjawisko odpowiada za zmianę kąta nachylenia Ziemi i w rezultacie przesuwanie się całego Zodiaku stopniowo na tle 26 tysięcy lat (tyle trwa cykl Precesji Ziemi). Pomimo że starożytna wedyjska cywilizacja nie posiadała teleskopów ani nowoczesnej technologii, to obliczyli oni dokładne tempo z jakim Zodiak się przesuwa. Jest to 50,3 sekund rocznie (1 stopień w ciągu 72 lat). Tak duże umiejętności astronomiczne i matematyczne pokazują jak bardzo zaawansowana była starożytna cywilizacja wedyjska (lub że Astrologia faktycznie pochodzi od obcej, pozaziemskiej cywilizacji).
Precesja Planetarna sprawia, że w ciągu 26 tysięcy lat Słońce stopniowo zmienia położenie (tak naprawdę Ziemia zmienia kąt patrzenia na nie) i w rezultacie w trakcie równonocy wiosennej Zodiak przesuwa się wstecz. Obecne różnica między systemem wedyjskim a zachodnim wynosi prawie 24 stopnie! W rezultacie, kiedy Astrologia Zachodnia mówi, ze mamy Pełnię w 23 stopniu Lwa, to w świetle Astrologii Wedyjskiej mamy ją w 29 stopniu Raka (faktycznie Księżyc jest wtedy położony na tle końcówki Gwiazdozbioru Raka).
Jeżeli jeszcze nie potrafisz zrozumieć zjawiska Precesji Planetarnej to zapraszam Cię do obejrzenia poniższych filmików. Linki z filmikami tłumaczącymi i pokazującymi zjawisko precesji:
ENGLISH:
https://www.youtube.com/watch?v=adzx547ptck&ab_channel=It%27sJustAstronomical%21
POLSKI:
https://www.youtube.com/watch?v=_uJMiBbO0J4&ab_channel=KosmiczneOpowie%C5%9Bci
Matematyczna różnica między położeniem tropikalnym (zachodnim), a gwiazdowym (wedyjskim, sidereal) nazywana jest „Ayanamsha”, co oznacza „część” + „precesja”. Pojęcie to pokazuje jaka jest różnica stopni między równonocą wiosenną, a pierwszym stopniem Gwiazdozbioru Barana. Istnieje wiele podsystemów obliczających położenie Gwiazd na Niebie, ale najbardziej znanym podtypem systemu wedyjskiego jest podtyp Lahiri, z którego korzystam również ja. Na koniec rozmowy na temat precesji, warto jest wspomnieć, że te dwa systemy (zachodni i wedyjski) czasem pokrywają się ze sobą. Dzieję się to raz na 26 tysięcy lat i trwa kilkaset lat. Ostatni raz było to w roku 285 n.e., kiedy Astrologia Zachodnia i Wedyjska opisywały Zodiak w ten sam sposób. Pierwszy Stopień Barana wypadał faktycznie na Równonoc Wiosenną. Dla przykładu, za 11 200 lat Słońce będzie w Pierwszym Stopniu Wagi w trakcie Równonocy Wiosennej. Wtedy te dwa systemy będą sobie przeciwne! Można powiedzieć, że w ciągu kilkuset lat okaże się, który system jest prawdziwszy. Będzie to możliwe, gdy te dwa systemy rozjadą się na tyle daleko, by rzetelnie można było ocenić, który jest bliższy prawdzie.
III. DLACZEGO SYSTEM GWIAZDOWY PRZEMAWIA DO MNIE BARDZIEJ?
Słońce oznacza świadomość, duszę, jaźń w obydwu systemach. Słońce jest gwiazdą. Wydaje mi się zatem oczywiste, że inne Gwiazdy na Niebie również mogą oznaczać Centrum Świadomości w ich własnych układach, a ich światło naznaczone może być właśnie tą specyficzną, archetypową świadomością, typową dla danego Układu.
Z jakiegoś powodu widzimy na Niebie Gwiazdy. We Wszechświecie nie ma rzeczy zbędnych i wszystko ma swój cel lub powód. Z jakichś powodów promieniowanie potrafi wpływać na nasze DNA, mutować je lub zmieniać stopniowo (zależnie od siły promieniowania). Z jakichś powodów światło docierające z gwiazd również jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego i w teorii może nieść jakąś informację dla naszego fizycznego awatara.
Znaki Zodiaku w Systemie Gwiazdowym pokrywają się z Gwiazdozbiorami nazwanymi tak samo. Nauka nie gryzie się z Astrologią, a Astrologia nie jest czystą abstrakcją, lecz ma powiązanie z fizycznym aspektem gwiazd. Astrologia, Duchowość i Nauka spotykają się ze sobą po środku, pokazując że wszystko jest Jednością, a to Umysł Ludzki tworzy podziały.
Z mojego doświadczenia prognozy astrologiczne podparte systemem gwiazdowym (sidereal) są dużo bardziej przejrzyste i prawdziwe niż prognozy zachodnie. Aspekty, które powstają w obydwu systemach są takie same, ale energie archetypowe znaków bardzo się różnią. Widać to szczególnie na przykładzie pełni, kiedy łatwo jest odróżnić np. Pełnię w Wadze od Pełni w Skorpionie. Ta pierwsza jest bardziej subtelna emocjonalnie i mentalna, a ta druga bywa bardzo intensywna i wymagająca zanurzenia się głęboko w siebie. Bardzo nie lubię, gdy Zachodnia Astrologia naciąga wtedy interpretacje do poziomu „Skoro było intymnie i blisko, to pewnie chodzi o relacje, które reprezentuje Waga.” W żadnym wypadku! Skoro było głęboko i intymnie, to jest to Skorpion!
System gwiazdowy pochodzi od Astrologii Wedyjskiej mającej wiele tysięcy lat, w trakcie których mogła ona sprawdzić jego efektywność i ewentualnie nanieść poprawki. Astrologia Zachodnia powstała na bazie inspiracji Astrologią Wedyjską i zrozumiałe jest, że chciała zbudować coś lepszego, ale w tym przypadku muszę stwierdzić, ze Astrologia Wedyjska jest po prostu najbliższa prawdzie.
Według niektórych przesłanek Astrologia Wedyjska została przekazana Ludzkości przez Istoty Wyższe. Jeżeli faktycznie tak było, to ich poziom rozwoju technologicznego i świadomości jest na tyle wysoki, że można na tym polegać.
Istnieją teorie, które mówią, że Astrologia Zachodnia powstała jako uproszczona forma Astrologii Wedyjskiej w czasach, gdy Wibracja Planety zaczęła spadać. Według tych teorii położenia przez nią wyznaczane opisują bardziej poziom fizyczny i mentalny, podczas gdy Astrologia Wedyjska i System Gwiazdowy sięgają głębiej, do poziomów emocjonalnych, astralnych, subtelnych i duchowych.
Publicznie spotkać się można z opiniami, że system wedyjski jest często uważany za lepszy w opisywaniu natury duszy i przewidywaniu rzeczywistych zdarzeń, podczas gdy system zachodni dobrze sprawdza się w przypadku osobowości i pracy psychologicznej. Osobiście preferuję pracować na głębszych poziomach, stąd moim wyborem jest system Wedyjski.
System wedyjski kładzie bardziej nacisk na Gwiazdy, Ascendent i Księżyc, a system zachodni stawia na piedestale Słońce. Osobiście wolę patrzeć na człowieka holistycznie, jako wielowymiarową istotę i utożsamianie się ze Słońcem (które jest bardzo częste pośród osób czytających astrologię zachodnią) jest bardzo umniejszające. Nie jesteś Znakiem Zodiaku, tylko posiadasz Duszę, która jest naznaczona jego archetypem.
Pamiętaj, że tym artykułem nie próbuję przekonać Cię do któregoś z dwóch powyższych systemów, a jedynie przedstawiam Ci dlaczego osobiście wybrałem pracować z systemem gwiazdowym. Napisałem ten artykuł po to, by ułatwić zrozumienie tematu osobom, które nie spotkały się z Astrologią Wedyjską wcześniej. Podkreślam również, że pracując z systemem tropikalnym, da się dużo dowiedzieć o osobie. Wszystko zależy od doświadczenia Astrologia, jego integralności z danym systemem oraz intuicji i prowadzenia. Koniec końców, nieważne którego użyjesz systemu, znajdziesz w nim dużo odpowiedzi. Jeżeli używałeś/używałaś do teraz systemu zachodniego, to polecam Ci przetestować system wedyjski chociaż kilka miesięcy i dopiero wtedy ocenić, który system jest z Tobą bardziej spójny. Jako ludzie, jesteśmy nawykowymi istotami, którym zależy na budowaniu strefy komfortu, stąd czasem trwamy w czymś, co niekoniecznie jest dla nas dobre, spójne lub prawdziwe. Warto jest w takim wypadku przetestować coś z otwartym umysłem, dać temu czas i ocenić to samemu w odpowiednim momencie. Mam nadzieję, że rozumiesz teraz czemu używam tego systemu i że zainspirowałem Cię, by również go eksplorować razem ze mną.