Mądrość: #2 Czym jest świadomość?
Rozpocznijmy teraz temat, który przez wiele lat mojego życia, wydawał się być sekretem bez odpowiedzi. Każdy z nas intuicyjnie wie, co to jest świadomość. Każdy z nas uważa, że ją posiada, ale ciężko jest logicznie ubrać ją w pasujący do niej koncept. Czy aby na pewno posiadamy świadomość? Co, jeśli to my jesteśmy świadomością, posiadającą ludzkie ciało ?
Wszystko co istnieje we Wszechświecie pochodzi i powstaje z morza informacji. Ewolucja (rozwój osobisty, rozwój duchowy) polega na pozyskiwaniu z doświadczeń informacji, których jeszcze nie posiadamy. Ewolucja to rozwój świadomości poprzez asymilację prawd, które zostały doświadczone, zweryfikowane, zrozumiane i zaakceptowane.
Przykład:
Człowiek powtarza pewien schemat – przyciąga w swoim życiu podobnych ludzi. Nie rozumie czemu ciągle trafia na osoby, które korzystają z jego zasobów, nadmiernie go wykorzystują, a on czuje się zmęczony. Zaczyna obwiniać tych ludzi, robi z siebie ofiarę, poszukuje ratunku. Być może pojawia się poczucie braku sprawiedliwości. Dzieje się tak do czasu, aż człowiek weźmie za siebie odpowiedzialność. Gdy to nastąpi, zaczyna on poszukiwać prawdziwej przyczyny zaistniałej sytuacji. Stawia różne tezy i testuje je w praktyce. Zakłada, że być może to wina jego dzieciństwa, znaku zodiaku, przeznaczenia i wielu innych czynników. Żadna z tych odpowiedzi nie jest jednak prawidłowa, ponieważ człowiek dalej nie czuje się duchowo spokojny, czegoś wciąż brakuje, coś tu wciąż nie pasuje. To wszystko jest objawem ignorancji (wybrakowanej informacji). Mija czas i w końcu człowiek natrafia na informację, że być może to on jest odpowiedzialny za wszystkie pojawiajace się sytuacje - nie mówi o swoich potrzebach, nie stawia granic, daje się wykorzystywać i przez to przyciąga coraz więcej ludzi, którzy podświadomie to czują. W momencie, gdy w pełni sobie to uświadomi i podejmie odpowiednie działania – eureka – to było to. Teraz już rozumie, zweryfikował prawidłową tezę i dzięki rezultatom, zaakceptował, że to tego próbowało nauczyć go życie. W taki sposób poszerzył on swoją świadomość i nie popełni już tych samych błędów.
Należy teraz wspomnieć o jednej z kluczowych dla świadomości kwestii – mądrości. Mądrość to każda nauczona przez nas lekcja. Mądrość to przyswojona przez świadomość informacja. Mądrość pozyskujemy dzięki przeznaczeniu. Jest ono zlepkiem sytuacji i zdarzeń życiowych, które stanowią od 20-30% naszego życia i nie da się ich uniknąć. Sytuacje te zawierają różny poziom trudności i są okazjami do nauczenia się i przyswojenia mądrości, która jest w nich ukryta. Na etapach poprzedzających mądrość, pojawiają się najczęściej: wierzenia, wiedza, teorie, testy i próby, decyzje i błędy. W przeciwieństwie do mądrości – wiedza – wymaga tylko pamięci i jest magazynowana przez osobowość. Wiedza, sama w sobie, nie poszerza świadomości, ale prawdziwe zrozumienie i sprawdzenie jej w praktyce, daje taką możliwość. Wiedza potrafi być inspiracją, drogowskazem lub podpowiedzią, ale sama nie przejdzie za nas lekcji życiowej (która to poszerza świadomość). Raz jeszcze podkreślam – nie ważne, ile książek przeczytasz, nie poszerzysz w ten sposób świadomości! Co najwyżej postawisz mnóstwo tez, wierzeń i wniosków, z których tylko część będzie prawidłowa.
Świadomość to archiwum informacji, które magazynuje prawdy uniwersalne, sprawdzone, zweryfikowane, zrozumiane i zaakceptowane. Nie przyjmuje ona do siebie wierzeń (wierzenia nie poszerzają świadomości) ani teorii (wiedzy). Zamiast tego wymaga doświadczeń i namacalnych wniosków uwalniających z danego, życiowego procesu. Jeżeli ktoś mówi, że uzyskał już w danym temacie świadomość, a mimo to okoliczności życiowe tej osoby nie uległy wciąż zmianie, oznacza to, że mamy tu do czynienia z dalszą ignorancją – jakiejś informacji wciąż brakuje, a mądrość jest wciąż ukryta w tej lekcji.
Cały proces ewolucji zachodzi poprzez świadomość. To ona ewoluuje i wymienia informacje między sobą, otoczeniem i innymi źródłami świadomości. Cały proces poszerzania świadomości zachodzi w kontakcie z materią i jest możliwy tylko przy udziale świadomego bytu i materii. Czasem wydaje się, że świat zewnętrzny (materia) ulega intensywnym przemianom, ale tak naprawdę, to nasza świadomość wewnętrznie ulega ewolucji i w efekcie zmienia świat zewnętrzny. Napiszę o tym więcej, w artykule dotyczącym rozwoju duchowego.
Na koniec należy wspomnieć, że świadomość ulega rozwojowi poprzez cykl życia i śmierci. Pierwsza część cyklu – życie – jest aktywnym procesem, w którym to dochodzi do zdobycia mądrości. Zaczyna się ono zawsze z poziomu braku informacji (niewinność – „nie wiem”), przeradza się w szczątkowe lub błędne informacje (ignorancja – „myślę, że wiem”), by ostatecznie wyrosnąć do poziomu mądrości (kompletna informacja poszerzająca świadomość – „jestem tego w pełni świadomy, rozumiem i akceptuję to”). Aby mądrość została pozyskana z doświadczenia, świadomość musi ją zaakceptować – potwierdzić, że jest to prawda uniwersalna. Nie da się tego zrobić przy użyciu wolnej woli – ona może co najwyżej się z czymś nie zgodzić, zgodzić lub zrezygnować z tego. Akceptacja jest odczuciem kompletności doświadczenia, spokoju ducha i uwolnienia lekcji. O niej również kiedyś napiszę!
Drugim etapem cyklu rozwoju świadomości jest śmierć (pasywna część cyklu). Jesteśmy istotą świadomości, a nie istotą materii, i w związku z tym przyswajamy jedynie mądrość. Właśnie dlatego, gdy umieramy, nie zabieramy ze sobą wszystkich wierzeń i wiedzy, a jedynie wszelką świadomość poszerzoną o mądrość z tego życia. Śmierć jest pasywną częścią cyklu, w której to dochodzi do poukładania, asymilacji i przejrzenia zasymilowanej mądrości. Bardzo często osoby, które przeżyły NDE (zjawiska bliskie śmierci), opowiadają o oglądaniu „filmu ze swojego życia”, „przeglądaniu różnych wspomnień”, itp. Możesz znaleźć mnóstwo takich historii. Jest to bardzo ważny element procesu śmierci, kiedy energia na kolejne życie jest przywracana, a mądrość przyswajana przez duszę.
To tyle na temat świadomości. Mam nadzieję, że dałem Ci w tym temacie do myślenia!